We leven samen in een maatschappij waarin dingen snel komen en snel voorbij gaan. Waarin producten vaak gemaakt worden om snel weer vervangen te worden. Waarin we bijna alles dubbel inpakken. En we die verpakkingen niet zo goed opruimen...
Wat is het dan wonderlijk dat we in de natuur producten vinden die zo blijvend en onverwoestbaar (b)lijken. Niet alleen hout, maar ook prachtige steen- en rotsformaties, altijd stromende rivieren en diepe zeëen, kleurrijke mossen en de vreemdste paddestoelen. Natuurlijk zijn deze dingen op hun eigen manier óók kwetsbaar, echter in het grote geheel lijken ze heel stabiel, altijd aanwezig en blijvend.
Zo is dat ook met hout. Hout wordt al eeuwen gebruikt om allerlei zaken van te maken, van huizen en schepen tot lepels, borden en mokken. Maar ook als kunstvoorwerpen - vanwege hun schoonheid - en als gereedschap - om hard te kunnen werken.
Als houten voorwerpen goed onderhouden worden gaan ze heel lang mee. En kun je er - steeds beter - weer iets nieuws van maken. Hout heeft eigenlijk altijd al een bijzonder aantrekkingskracht op mensen gehad. Niet iedereen vindt hetzelfde hout mooi, niet iedereen vindt dezelfde vormen mooi, maar iedereen wil ECHT hout eigenlijk graag aanraken en voelen...
... hout doet iets moois met het gevoel van ons mensen.
"Oud en echt hout ruikt zó lekker! Elke keer dat je er mee werkt, vind je die warme tekening weer terug. Als het hout niet ziek is blijft het echt sterk. Je kunt er steeds weer echt iets nieuws van maken. Een oude afwerklaag kun je verwijderen en met een nieuwe afwerklaag wil je gewoon telkens even aanraken, even voelen. Van kleinere stukken kun je weer iets groters maken. Of juist iets leuks of lieflijks; iets kleins. En als je echt niet meer weet wat je met echt hout kunt maken, dan kun je het altijd nog gebruiken als echte gezellige warmte. Maar echt en oud hout weggooien, dat doe je niet! ... vind ik."
